بررسی وضعیت اپیدمیولوژی سل ریوی و عوامل مرتبط با آن در استان قم طی سال های ۸۹– ۱۳۸۱

چکیده سابقه و هدف: امروزه علی رغم وجود تمام داروهای مؤثر و وسایل مجهز تشخیصی، ابتلا به سل به عنوان یکی از بزرگ ترین قاتلین انسان ها در طول تاریخ، کماکان رو به گسترش است. در سال های اخیر میزان بروز این بیماری افزایش یافته است. این مطالعه، با هدف بررسی وضعیت اپیدمیولوژیک سل ریوی طی سال های 1381 تا 1389 در استان قم صورت گرفت. مواد و روش ها: این مطالعه به صورت توصیفی بر اساس داده های موجود می باشد، که بر روی بیماران مبتلا به سل ریوی تشخیص داده شده طی سال های 1381 تا 1389 در استان قم انجام شده است. اطلاعات مورد نیاز از پرونده های بیماران استخراج گردید. داده ها با نرم افزار spss و با آزمون کای اسکور یا دقیق فیشر مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: تعداد 1035 نفر بیمار مبتلا به سل ریوی، طی این مدت شناسایی شدند. از این تعداد 744 مورد سل ریوی اسمیر مثبت بوده و 291 نفر از بیماران مبتلا به سل ریوی اسمیر منفی بودند. کمترین میزان بروز در سال81 (5/9 درصد هزار نفر) و بیشترین میزان بروز در سال 87 (6/13در صد هزار نفر) مشاهده شد. میانگین سنی بیماران مبتلا به سل ریوی 92/20 ± 43/47 می باشد. روند زمانی افزایشی یا کاهشی معنی داری طی سال های مورد مطالعه مشاهده نشد (05/0p>). استنتاج: براساس یافته های به دست آمده، لزوم توجه بیشتر به بیماریابی در گروه سنی 65 ساله و بالاتر و مهاجرین خارجی (افغانی) توصیه می شود. برگزاری کارگاه های آموزشی برای پزشکان عمومی در مورد بیماریابی، شناسایی به موقع بیماران و کلاس های آموزشی برای آحاد مردم ضروری به نظر می رسد.